Önsöz

Öyleyse başta en Mukaddes Ruh-u Âzam - Ruh-u Muhammedî’il Âzim ve Lahut’a kavuşan Fenafillah, Bakabillah olan Kudsî Ruhlardır. Bunlar, tüm Nebilerin ve Velilerin pâk ve mukaddes ruhlarıdır. Bu Kudsi Ruhlar; “Mukaddes - çok kutsal“, “ Mutahhar -çok temiz“, “ Müzekka - pâk ve temiz“, “ Muazzez - çok aziz“, Aziz Ruhlardır. Ve her türlü mâsiyetten, günahtan kurtulmuşlardır. Bu mukaddes Ruhlar ve Âlem-i Kudsiyandan olan; başta Cebrail ve Mikâil olmak üzere tüm Melekler günah işlemekten münezzehtir. O nedenle de Nebiler ve Velilerin Ruhları ile Melekler, “ Mâsum“ durlar. İsmet sıfatını taşırlar. Nebi ve Veli, İnsan-ı Kâmil özelliklerini taşıdıklarından dolayı; “ İnsan-ı Kâmil“ olan “Mâsum“lardır. Mevlâna, İnsan-ı Kâmil için, “O, öldürülse de öldürse de mâsumdur. Günahsızdır.“ Der. Aslında, “İnsan-ı Kâmil“ tektir. O da Ruh-u Âzam olan “Ahmed-i Muhtar“ Aleyhisselam Habib-i Kibriya Efendimizdir. O, Seyyidel evvelin ve’l âhirindir (O, ilk gelenlerin ve sonradan gelecek Olgun İnsanların efendisidir). Diğer Veliler ve Nebiler de İlk Ruh Hz. Muhammed Mustafa (A.S.V.) efendimizin “ vârisleri“ olduklarından, Onlara da “İnsan-ı Kâmil“ denilir. İsmet-mâsumluk, İnsan-ı Kâmil’e aittir. Son söz: “İnsan-ı Kâmil olan Âdem’dir, Âdem de mâsumdur “. Âdem’i Âriflere sordular: Âdem kimdir ki O’na Melekler secde ettiler?... Buyuruldu ki: “ Höve Höve - O, O’dur“. Bazısı da buyurdu ki: Âdem Hu (Allah’ın ) aynasıdır. Sallu ala Muhammed, sallu ala Ali. Allahümme Selli Ala Seyyidina; Muhammed’in ve ala Âlihi ve sahbihi vesellim, velhamdülillahi Rabbil âlemin.

25 Muharrem - 26 Temmuz 1992 Kâzım YARDIMCI